Lubajny to mała urokliwa wieś położona w powiecie ostródzkim na Warmii i Mazurach. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa olsztyńskiego. Powstała niegdyś jako tzw. dobra rycerskie, czyli majątek ziemski, którego właściciel zobowiązany byli pełnić służbę rycerską lub płacić specjalny podatek w przypadku wojny.
Nazwa miejscowości wywodzi się prawdopodobnie od nazwiska Prusa Lubene. Jak informuje Centrum Edukacji i Inicjatyw Kulturalnych w Olsztynie, w 1398 roku Witsche Jonsen sprzedał 15 łanów w Lubajnach jako dobra rycerskie niejakiemu Janowi z Lubajn. W 1477 roku komtur ostródzki Marcin Truchsess odnowił przywilej Jerzego von Epingena na wieś Lubajny. Ludność polska z Mazowsza zaczęła napływać dopiero po zakończeniu wojny trzynastoletniej w 1466 roku. O wzroście polskiego osadnictwa możemy mówić w XVI-XVII wieku. W 1551 roku 15 łanów w miejscowości należało do księcia Albrechta. W połowie XVIII stulecia majątek w Lubajnach należał do rodziny Groebenów. W 1820 roku obszar wsi i majątku był zamieszkany przez 133 osoby, w 1861 – 159. U progu II wojny światowej Lubajny liczyły 358 mieszkańców. Aktualnie wieś jest siedzibą sołectwa.
Zobacz też: Magiczne miejsca na Warmii i Mazurach. TOP 12, które musisz zobaczyć [GALERIA]
We wsi zachował się dawny dwór z resztkami parku i zabudowań gospodarczych, kościół pw. Matki Boskiej Fatimskiej, wybudowany w 1995 roku oraz dekanalne sanktuarium Matki Boskiej Fatimskiej (od 1996). Klasycystyczny dwór pochodzi z trzeciego ćw. XIX wieku. Został wzniesiony na planie litery L, z wieżyczką w narożu zwieńczoną czterospadowym daszkiem. Wiadomo też, że był rozbudowywany.
Dwór został wpisany do wojewódzkiego rejestru zabytków. Obecnie znajduje się pod zarządem Agencji Własności Rolnej Skarbu Państwa. Pamiętajmy, że budynki należące do założenia dworskiego znajdują się w ruinie i istnieje zagrożenie, że się zawalą. Jeżeli więc ktoś chciałby obejrzeć je na żywo, lepiej zrobić to w bezpiecznej odległości.