To jeden z najkrótszych kanałów na Mazurach. Wkrótce ruszy jego remont

Remont Kanału Sztynorckiego. Jakie prace zaplanowano?

Postępowanie przetargowe obejmuje przygotowanie kompleksowej dokumentacji projektowej przebudowy Kanału Sztynorckiego, który łączy Jezioro Sztynorckie z jeziorem Dargin. Kanał o długości 200 m i szerokości około 16 m znajduje się na szlaku żeglownym Pisz-Węgorzewo.

Planowane przedsięwzięcie ma polegać m.in. na przebudowie zniszczonych umocnień brzegowych, odmuleniu koryta kanału i podejścia dla użytkowników ruchu żeglugowego od strony jeziora Łabap i Jeziora Sztynorckiego.

Według RZGW, to część projektu „Zielona Infrastruktura Wielkich Jezior Mazurskich”, którego celem jest poprawa żeglowności i rozwój infrastruktury wodnej w tym regionie. Zakłada on rewitalizację umocnień brzegowych pięciu kanałów: Sztynorckiego, Nidzkigo, Jeglińskiego, Niegocin-Grajewko i Kisajno-Popówka.

Zakres prac ma obejmować m.in. przebudowę lub odbudowę umocnień brzegowych, udrożnienie kanałów i wlotów do nich, umocnienie i formowanie skarp. Łączna długość modernizowanych ubezpieczeń brzegowych wyniesie blisko 6,5 km, a szacunkowa wartość tych prac to 83 mln zł.

Wspólna inicjatywa Wód Polskich i stowarzyszenia Wielkie Jeziora Mazurskie 2020 jest kontynuacją inwestycji prowadzonych w poprzednich latach dla zwiększenia bezpieczeństwa i atrakcyjności turystycznej szlaków żeglugowych na Mazurach.

Kanał Sztynorcki jest jednym najkrótszych na Mazurach. Powstał z inicjatywy władz pruskich

Kanał Sztynorcki łączy jezioro Dargin z jeziorem Sztynorckim. Jest jednym z najkrótszych kanałów na szlaku Wielkich Jezior Mazurskich, na równi z kanałem Nidzkim, jest tylko nieco dłuższy od najkrótszego Kanału Kula.

Kanał został wykopany z inicjatywy władz pruskich w latach 1765–1772, jednak w pierwszych dekadach XIX wieku, wraz z pozostałymi kanałami, przestał on funkcjonować. Kanał mazurski odbudowano w czasie robót publicznych realizowanych w latach 1854–1857. Kanał Sztynorcki ma 170 metrów długości. Jego brzegi zostały wybetonowane podczas jedynego od II wojny światowej remontu w latach 50. XX wieku. Na obu brzegach biegnie częściowo zniszczona ścieżka do burłaczenia (holowania jednostki nawodnej na linie).