Wielbark to najmłodsze miasto w województwie warmińsko-mazurskim
Wielbark to jedno z trzech miast leżących w powiecie szczycieńskim. Jego historia sięga 1350 roku, kiedy w zakolu rzeki Omulew wybudowano zamek strażniczy. Prawa miejskie nadano miejscowości w 1723 roku, czyli ponad 300 lat temu. Niestety w 1946 roku z powodu ogromnych zniszczeń wojennych Wielbark utracił je na kilkadziesiąt lat.
Starania o przywrócenie praw miejskich rozpoczęto dopiero w 2016 roku, kiedy Stowarzyszenie Miłośników Ziemi Wielbarskiej wystąpiło z wnioskiem o rozpoczęcie konsultacji w tej sprawie. Te udało się zakończyć z powodzeniem, dzięki czemu w 2018 roku można było wystąpić z wnioskiem o nadanie statusu miasta miejscowości Wielbark. W marcu dokument został przekazany do Urzędu Wojewódzkiego w Olsztynie, a następnie trafił do MSWiA. W grudniu 2018 roku natomiast odbyła się Sesja Rady Gminy Wielbark, podczas której podjęto uchwałę nadającą Wielbarkowi prawa miejskie. Od 1 stycznia 2019 Wielbark stał się miastem, Rada Gminy stała się Radą Miejską, a wójt został burmistrzem.
Obecnie Wielbark zajmuje powierzchnię 18,4 kilometrów kwadratowych, a liczba mieszkańców (według najnowszych danych GUS) wynosi 2 978. To miejscowość, w której dynamicznie rozwija się sektor turystyczny — powstają tu gospodarstwa agroturystyczne, pensjonaty, zajazdy oraz lokale gastronomiczne. Miejscowa gospodarka opiera się także na przemyśle – działa tu nowoczesna fabryka firmy IKEA.
Co warto zobaczy w Wielbarku?
Wielbark to urokliwa miejscowość, którą warto odwiedzić nie tylko ze względu na malownicze otoczenie i rozwijającą się turystykę, ale także ze względu na ciekawe zabytki, świadczące o jej bogatej historii. To idealne miejsce dla miłośników spokojnego wypoczynku, architektury i historii regionu.
Zabytki w Wielbarku, które warto zobaczyć:
- Kościół ewangelicki – zbudowany w latach 1823–1827 według projektu Karola Fryderyka Schinkla, z wykorzystaniem elementów wcześniejszej świątyni z 1721 r.; obecnie nieużytkowany, uznawany za ciekawy przykład eklektyzmu i klasycyzmu w architekturze pruskiej.
- Kościół katolicki pw. św. Jana Nepomucena – neogotycki, wybudowany w latach 1879–1880, z oryginalnym wyposażeniem oraz witrażami z lat 60. XX w.
- Neogotycka kapliczka z 1885 r. – ceglana, z marmurową tabliczką, znajduje się obok kościoła.
- Zabytkowe domy z XIX wieku – rozsiane po miejscowości, stanowią element historycznej zabudowy.
- Park – idealny na spacer i odpoczynek wśród zieleni.
- Cmentarz wojenny z okresu I wojny światowej (droga na Jedwabno) – miejsce pochówku 399 żołnierzy armii niemieckiej i rosyjskiej, zmarłych w miejscowym lazarecie.
- Cmentarz wojenny w lesie – miejsce spoczynku 145 żołnierzy, głównie armii rosyjskiej, którzy zmarli na cholerę.
- Dawny cmentarz ewangelicki – z zachowanymi mogiłami żołnierzy.
