Park Jakubowo ma długą historię. Zaczęło się od strzelnicy
Park Jakubowo jest popularnym wśród olsztynian miejscem. Odwiedzają go głównie mieszkańcy takich osiedli jak Zatorze, Wojska Polskiego, a nawet Podleśna. Rozciąga się pomiędzy Łyną a al. Wojska Polskiego i zajmuje powierzchnię niecałych 10 hektarów. Historia tego miejsca jest długa, a tereny, na których się znajduje, zawsze służyły lokalnej społeczności do rekreacji, z powodu bliskości Lasu Miejskiego. Początki sięgają połowy XIX wieku, gdy Bractwo Kurkowe zorganizowało tam strzelnicę. Wobec szerokiego zainteresowania wypoczynkiem, stopniowo wzbogacano program użytkowy lasu. Powstały tam miejsca piknikowe, lokale gastronomiczne czy urządzenia sportowe. Wytyczono również szlak pieszy wzgórzami nad Łyną z licznymi punktami widokowymi.
Początki samego parku Jakubowo to 1862 r., gdy Rada Miasta podjęła uchwałę o utworzeniu parku miejskiego. Do realizacji inwestycji powołano radę „Jakobsberg”. Już rok później zbudowano leśniczówkę wraz z wydzielonym lokalem gastronomicznym z salą wewnętrzną, rozległą werandą z widokiem na jeziorko Mummel, nazywanym również Czarnym. W 1867 r. zbudowano także salę taneczną, strzelnicę, krytą salę gier, a następnie scenę pod gołym niebem.
Przełomowym momentem było zorganizowanie Prowincjonalnej Wystawy Przemysłowej, mającej trwać 100 dni, od 28 maja do 4 września 1910 r. Inicjatorem było Olsztyńskie Towarzystwo Politechniczne i Przemysłowe. Przygotowania rozpoczęto już w 1907 r., a najważniejszą inwestycją była budowa nowego budynku restauracyjnego Neu Jakobsberg (Nowe Jakubowo), która rozpoczęła się w 1909 r. i zakończyła rok później. Stamtąd był widok na jeziorko Mummel. W 1911 r. w parku utworzono dwa korty tenisowe.
Teraz CEiK, dawniej restauracja odwiedzana przez nazistów
Obecnie w budynku mieści się Centrum Edukacji i Inicjatyw Kulturalnych, który wybudowano w latach 1948-50 na gruzach Neu Jakobsberg. W tamtych latach gmach o urozmaiconej bryle, z wieżyczką i ryzalitem nakrytym krążynowym dachem, prezentował się imponująco. Front, wzdłuż którego ciągnęły się werandy, znajdował się od strony jeziora. Na opadającej do niego skarpie zaaranżowano restauracyjne tarasy, a w pobliskim pawilonie koncertowała orkiestra.
Sielankę przerwała I wojna światowa, podczas której budynek Nowego Jakubowa służył za szpital polowy. Po niej wszystko wróciło do normy, a przed restauracją dobudowano jeszcze estradę taneczną. W kwietniu 1932 r. z tarasu budynku przemawiał Adolf Hitler, który w Jakubowie urządził przedwyborczy zlot NSDAP.
W 1945 r. armia radziecka zniszczyła pomnik plebiscytowy upamiętniający plebiscyt z 1920 r., na podstawie którego ludność Warmii i Mazur pozostała w granicach Prus Wschodnich. Prezentował się on okazale. Tworzyło go 11 filarów symbolizujących poszczególne powiaty uczestniczące w plebiscycie, ustawione w okręgu, zespolone u szczytu pierścieniem. Pośrodku okręgu ustawiono granitowy sześcian, „kamień ołtarzowy”. Rzeźba stała na podwyższeniu otoczonym granitowymi schodami. Obecnie w centralnej części parku stoi pomnik poświęcony Bohaterom Walki o Wyzwolenie Narodowe i Społeczne Warmii i Mazur autorstwa Bolesława Marschalla, który postawiono na miejscu niemieckiego pomnika plebiscytowego w 1972 r. W 1945 r. zniszczeniom uległa restauracja, na ruinach której odbudowano wspomniany budynek obecnego CEiIK-u.
Park Jakubowo ma ogromną wartość historyczną, kompozycyjną i przyrodniczą, dlatego w 2004 r. konserwator zabytków zdecydował o objęciu go ochroną konserwatorską.
Mimo bogatych, a momentami mrocznych dziejów parku, miejsce wciąż cieszy się wielkim zainteresowaniem mieszkańców. Obecnie znajdują się tam liczne ławki, plac zabaw, siłownia „pod chmurką” czy fontanna, a w parku dalej organizowanych jest wiele wydarzeń kulturalnych, w tym wystaw, koncertów czy potańcówek.
Tajemniczy park na Jakubowie, o którym nie każdy słyszał. Skrywa mroczny sekret