Ta kraina nazywana jest „Mazurskim Edenem”. To kolebka pradawnych mieszkańców Warmii i Mazur

Spis treści

1. Galindia nazywana jest „Mazurskim Edenem”. Ziemie te zamieszkiwali Prusowie
2. Galindię przejęli Krzyżacy. Obecnie na tych terenach jest m.in. Olsztyn
3. Osada Galindia przyciąga rzesze turystów. Leży nad malowniczym jeziorem

Galindia nazywana jest „Mazurskim Edenem”. Ziemie te zamieszkiwali Prusowie

Obecnie województwo warmińsko-mazurskie dzieli się na Warmię, Mazury i Powiśle. Jednak dawniej tereny te zajmowane były przez różne plemiona. Jednym z nich byli Galindowie, którzy zamieszkiwali Galindię. Była to jedna z krain leżących w południowej części Prus. Galindowie prawdopodobnie zajmowali tereny między górnym biegiem rzeki Łyna a Jeziorem Śniardwy. Pierwsze wzmianki o tych terenach pochodzą od geografa Ptolemeusza, który w II w. n.e. mniej więcej na obszarze obecnych ziem pruskich wymienił Galindoi i Sudinoi, prawdopodobnie Galindów i Sudawów (Jaćwingów).

Najstarsza średniowieczna wzmianka o Galindii znajduje się w zbiorze dokumentów „Liber Census Daniae” (około 1210–1231) duńskiego króla Waldemara II Zwycięskiego, który w 1210 r. wyprawił się do Prus i je sobie czasowo podporządkował. Galindowie mieli prowadzić ciągłe walki z Mazowszanami, co doprowadziło do takiego wyludnienia, że w czasie podboju krzyżackiego Galindia była prawie bezludna, a resztki Galindów zostały zasymilowane przez Mazurów. Według Piotra z Dusburga kraina to\a została wyludniona na skutek napadu Jaćwingów. Ci ostatni najechali Galindię dowiedziawszy się o spustoszeniu jej przez wojska polskie, zagarnęli ocalały dobytek, konie, bydło, zabili starców, biorąc do niewoli kobiety i dzieci.

Galindię przejęli Krzyżacy. Obecnie na tych terenach jest m.in. Olsztyn

W XIII wieku krainę tę przejęli Krzyżacy. W roku 1334 wójt warmiński Henryk von Luter założył na terenie ziemi Bertingen drewniano-ziemną strażnicę. Zameczek znajdował się na terenie lauksu Bertingen – campus Bertyngen, a rok później przy zameczku powstała pierwsza osada, majątek rycerski Bartążek. W 1345 r. rozpoczęto 9 km na północ od Bartążka budowę nowego murowanego zamku na terenie galindzkiej ziemi Bertingen, a w 1353 w jego pobliżu lokowano nowe miasto – Olsztyn. Współczesna stolica Warmii i Mazur w większości położona jest na terenie dawnej Galindii, poza północnymi dzielnicami.

W roku 1346 ta część Galindii przypadła Warmii, a pozostała Zakonowi Krzyżackiemu. Z czasem Galindia zakonna również została zasiedlona i stała się znana jako Mazury. Pochówki Galindów znaleziono na cmentarzyskach w Burdągu, Wyszemborku, Leleszkach, Tumianach, Kielarach, Kosewie. Pozostawili po sobie grodziska m.in. w Pasymiu, Szestnie-Czarnym Lesie, Staświnach, Jeziorku koło Giżycka.

Nazwa „Galindia” pochodzi prawdopodobnie od słowa „galas”, oznaczającego „kraj położony na końcu świata” – jako że za granicą Galindii nie mieszkało żadne pruskie plemię, kończył się więc pruski kraj.

Osada Galindia przyciąga rzesze turystów. Leży nad malowniczym jeziorem

Na trasie Mikołajki - Ruciane-Nida, nad jeziorem Bełdany, znajduje się osada, która od kilku lat swoim niepowtarzalnym klimatem przyciąga rzesze gości. Okolice Iznoty już od V wieku p.n.e. do XIII wieku n.e. zamieszkiwały plemiona Galindów. Ludy te żyły w przyjaźni z naturą, tworząc model demokracji opartej o wspólny język oraz tradycje obyczajowe i religijne. Nie tworzyli żadnych struktur politycznych. O wszystkich ważniejszych sprawach decydowały wiece prowadzone przez Wajdelotę. Przez Galindię biegł szlak bursztynowy, którym przewożono na południe i zachód niezwykle cenny wówczas bursztyn.

Przed kilku laty Galindowie powrócili na swoje pradawne ziemie. To Cezary Kubacki odnalazł legendy ludu Galindów i wskrzesił ich we współczesnym świecie. Odwiedzającym polecić można Bursztynową Komnatę, zbiór wyrobów ilustrujących czas przeszły, stanowiący jednocześnie głębokie przesłanie dla następnych pokoleń, pieczary, termy oraz skansen Galindów.