Cudowne źródełko owiane legendą. To miejsce warto odwiedzić [ZDJĘCIA]

Warmińsko-mazurskie lasy to niezwykle tajemnicze tereny, które warto odwiedzić w tegoroczne wakacje. Jednym z ciekawszych miejsc jest rezerwat Dolina Rzeki Wałszy. Przechodzi przez niego ścieżka dydaktyczna będąca jednym z najstarszych tego typu obiektów na terenie województwa. Utworzona w 1907r. forma ochrony przyrody obejmuję powierzchnię ponad 200 ha.

- Teren rezerwatu stanowi głęboko wcięta w krajobraz morenowy dolina rzeczna. Ściany wąwozu o wysokości przekraczającej 50 m, porośnięte lasem, są pocięte bocznymi jarami, którymi spływają strumyki wody. Rzeka w rezerwacie ma charakter typowej rzeki górskiej. W kilkunastu miejscach tworzy meandry, podcinając wysokie i strome brzegi z licznymi bystrzami. Flora rezerwatu liczy ok. 300 gatunków, w tym gatunki chronione tj. widłak jałowcowaty, buławnik czerwony, podkolan biały, gnieźnik leśny, tojad dzióbaty, skrzyp olbrzymi, bluszcz pospolity, wawrzynek wilcze łyko. Wśród zwierząt znajdziemy m.in. bobra, wydrę, zimorodka, orlika krzykliwego, bociana czarnego i bociana białego, traszkę grzebieniastą, kumaka nizinnego, minoga strumieniowego i głowacza białopłetwego.  - opisuje Marcin Żurkowski z Nadleśnictwa Orneta.

Spacerując ścieżką zobaczymy ślady poprzedników zamieszkujących Warmię. To między innymi grodzisko pruskie datowane na okres średniowieczny około XI-XIII w. oraz Kapliczka Narodzenia ufundowana w 1826 roku przez rodzinę Gehrmanów. Przy Kapliczce biją źródła wód siarczano – żelazistych. Współczesne badania chemiczne wykazały, że woda ta ma właściwości lecznicze, zwłaszcza gdy chodzi o przewód pokarmowy.

Z cudownym źródełkiem oraz kapliczką związana jest też ciekawa legenda:

Dawno, dawno temu w czasie pożogi wojennej, gdy mieszkańcy uciekali szukając obrony przed nadciągającym wrogiem, kilku chorych, którzy nie mogli się ratować ucieczką w dalsze okolice, schronili się w dolinie rzeki Wałszy w pobliżu dzisiejszej kapliczki. Żywiąc się leśną roślinnością i pijąc wodę ze źródła, w szybkim tempie wracali do zdrowia, co wzbudziło ich zadziwienie. Wkrótce całkowicie wrócili do zdrowia pomimo skrajnie niesprzyjających warunków. Swoje uzdrowienie przypisali cudownym właściwościom źródła.

Od tej pory ludzie wierząc w cudowną moc źródła odbywali do niego liczne pielgrzymki, by napić się cudownej wody i przemyć nią oczy, bowiem według innego przekazu ludowego moc wody źródlanej pomógł w odzyskaniu wzroku ślepcowi.