Eksponat „Amol - antyseptyczny kosmetyczny środek domowy” jest datowany na pierwszą połowę XX wieku. N ulotce dołączonej do opakowania wymieniono najważniejsze składniki i właściwości. Są nimi: skuteczność przy usuwaniu zmęczenia, dezynfekcji, a także informacje iż „konserwuje ciało i wpływa kojąco na cały ustrój nerwowy - wcierany w skórę rozgrzewa i chroni od różnych dolegliwości - dodany do kąpieli czyni ciało jędrnem i elastycznem oraz usuwa nadmiar tłuszczu”.
Amol w płaskiej, szklanej butelce z naklejką sprzedawany był w firmowym opakowaniu z tektury. Został wyprodukowany przez licencjonowaną Górnośląską Wytwórnię Chemiczna S.A. (dawna R. Reichelt S.A) w Katowicach, z terminem ważności do 1939 r. Ziołowa mikstura, lecząca choroby dróg oddechowych oraz likwidująca bóle mięśni i stawów, była znana już od XVII w.
W dzisiejszym składzie, opracowanym przez Vollratha Wasmutha, jest rozprowadzana od 1907 r. Główny zakład produkcyjny mieścił się w Hamburgu, jednak wiele zakładów, takich jak Górnośląska Wytwórnia Chemiczna S.A., produkowało go na licencji. Firma ta została wpisana do rejestru handlowego w styczniu 1926 r., wtedy nastąpiło przejęcie produkcji od katowickiego oddziału firmy F. Reichelt (założonej 22 IX 1862 r. we Wrocławiu).
Polecany artykuł: