Niezwykłe zamki na Warmii i Mazurach. Te perełki warto zobaczyć!

Zamek w Reszlu położony jest nad brzegiem rzeki Sajny, w południowo-wschodniej części miasta. Powstał w latach 1350–1401. Był wielokrotnie oblegany i kilkakrotnie zdobywany przez wojska polskie i krzyżackie. W XIX wieku zamek zaadaptowano na więzienie i dopiero po II wojnie światowej postanowiono gruntownie go odrestaurować.

Obecnie na zamku mieści się m.in. oddział Muzeum Warmii i Mazur w Olsztynie, hotel i restauracja. Zamek jest również znany z mrocznych wydarzeń. Więziono w nim Barbarę Zdunk, która została spalona na stosie jako ostatnia "czarownica" w Europie. Kobieta, nieszczęśliwie zakochana, miała podłożyć ogień, który wybuchł w Reszlu w nocy z 16 na 17 września 1807 roku. W wyniku śledztwa została oskarżona o wywołanie pożaru za pomocą czarów, a sąd miejski skazał ją na śmierć na stosie. Przez cały okres trwania procesu przebywała w areszcie (lochy Zamku w Reszlu). 21 sierpnia 1811 roku Zdunk została spalona na ostatnim w Europie stosie. Według niektórych przekazów, została uduszona przez kata jeszcze przed podłożeniem ognia, aby oszczędzić jej cierpień. Uduszono ją jednak dyskretnie by nie psuć widowiska zgromadzonym gapiom.

Zamek w Kętrzynie to gotycka budowla wzniesiona w XIV wieku przez Zakon Krzyżacki. Położony przy rzece Guber, zamek pełnił funkcje obronne i administracyjne, będąc siedzibą prokuratora zakonnego. Zbudowany na planie prostokąta, z charakterystyczną wieżą i grubymi murami, zamek stanowił ważny punkt obronny w regionie. Jak wiele tego typu obiektów był wiele razy niszczony i przebudowywany, a w roku 1945 spłonął. W latach 1964-66 odbyła się jego odbudowa, w ramach której przywrócono mu gotycki charakter. Obecnie w zamku mieści się muzeum, gdzie można zobaczyć eksponaty związane z historią regionu.

Zamek w Nidzicy to średniowieczna twierdza zbudowana przez Zakon Krzyżacki w XIV wieku, położona nad rzeką Nidką. Charakteryzuje się gotycką architekturą, z wysokimi murami, basztami i wewnętrznym dziedzińcem. Po sekularyzacji zakonu zamek przeszedł różne przebudowy, a w XIX wieku przekształcono go w koszary. Aktualnie zamek służy za miejskie centrum biznesu, kultury i rozrywki. Mieści się w nim: Muzeum Ziemi Nidzickiej z ekspozycją etnograficzno-historyczną, Nidzicki Ośrodek Kultury, Bractwo Rycerskie Komturii Nidzickiej, Galeria Autorska Hieronima Surpskiego, pracownia rzeźby i biblioteka miejska. Działa tutaj również hotel oraz restauracja.

Zamek w Rynie to gotycka twierdza wybudowana w XIV wieku przez Zakon Krzyżacki. Położony na wzgórzu pomiędzy jeziorami Ołów i Ryńskie, przez wieki zmieniał właścicieli i był przebudowywany, a dziś służy jako luksusowy hotel. Według legendy po Zamku w Rynie przechadza się duch Białej Damy. To podobno Anna - żona litewskiego księcia Witolda, którego celem - dzięki sprzymierzonym zeń Krzyżakom - było zdobycie korony Litwy. Z tego względu wielokrotnie odwiedzał zamek w Rynie, by ustalić zasady sojuszu i przed samą bitwą Grunwaldzką, zobowiązać się do przejścia na stronę Krzyżaków, czego gwarancją mieli być zatrzymani na Zamku księżna Anna i jej dzieci. Jak pokazała historia, Witold nie zdradził Jagiełły, więc w ramach zemsty jego rodzinę zamurowano w zamkowych piwnicach. Od tego czasu, kiedy nad Zamkiem zapada zmrok, po komnatach przechadza się duch białej damy.

Zamek w Bezławkach to niewielka, gotycka warownia wybudowana pod koniec XIV wieku przez Zakon Krzyżacki. Położony na malowniczym wzgórzu nad rzeką Dajną, pierwotnie służył jako strażnica chroniąca wschodnie granice państwa zakonnego. Budowla miała formę prostokątnej twierdzy z wewnętrznym dziedzińcem, otoczoną murami obronnymi. W XVI wieku zamek został przekształcony w kościół parafialny.

Z zamkiem (obecnie kościołem) wiąże się też ciekawa legenda o świętym Graalu, ukrytym ponoć w murach budowli. Graal w XI wieku miał się znajdować na terenie Anglii. Potomkowie króla Harolda Godwinsona, poległego w 1066 roku w bitwie pod Hastings, zabrali go ze sobą w trakcie ucieczki przed wojskami Wilhelma Zdobywcy. Dwóch synów króla osiadło na Litwie, a Graal trafił w ręce księcia Świdrygiełly. W 1402 książę miał go ze sobą, kiedy przebywał w Bezławkach i zostawił go tutaj wyjeżdżając. Kiedy w 1520 roku oddziały tatarskie najechały te tereny, kielich miał zostać zamurowany w jednej ze ścian znajdującego się tam już kościoła. Od tego czasu ślad po nim zaginął.