Pałac w Sorkwitach – pałac wraz z zespołem parkowym znajdujący się we wsi Sorkwity w gminie Sorkwity w powiecie mrągowskim w województwie warmińsko-mazurskim. Wybudowany w latach 1850-1856 w stylu neogotyckim jako siedziba pruskiego rodu szlacheckiego von Mirbach, a następnie spokrewnionego z nimi rodu von Paleske. Więcej o pałacu przeczytasz także na stronie: Pałace i dwory ziemi mrągowskiej

Został wzniesiony w pierwszej ćwierci XVIII wieku na terenie wsi Kamieniec w powiecie iławskim, w gminie Susz. Wybudowano go na zlecenie Albrechta Konrada Fincka von Finckenstein wedle projektu osiadłego w Prusach Wschodnich angielskiego architekta Jana von Collasa. Wchodził w skład majątku ziemskiego rodu Finckensteinów. Budowa trwała cztery lata i została zakończona w 1720 roku.

Jak czytamy w Leksykonie Kultury Warmii i Mazur, zespół pałacowo-parkowy wraz z kompleksem gospodarczym, położony jest na terenie wsi Bęsia, w gminie Kolno, 11 km na północ od Biskupca. Pałac został wybudowany w latach 1720-1730. Od momentu powstania tej rezydencji, jej właściciele bardzo często się zmieniali. W kolejnych dziesięcioleciach byli to przedstawiciele rodów szlacheckich: Burchard (1724), Bezdan Hozjusz (1746), Hatten (1756), Ribbeck (1790-1794), a także starostowie reszelscy: Carll Otto Benjamin Knoblauch (1794-1843) i von Lavergne-Peguilhen (1843). W późniejszym okresie posiadłość przejął Deckenbroock-Freiherr Droste zu Rulahoff (1856-1862), a następnie stała się ona siedzibą rodziny von Stockhausen (1915-1944). Po 1945 roku na obszarze majątku utworzono Państwowe Gospodarstwo Rolne, a pomieszczenia pałacowe przeznaczono na biura i mieszkania pracownicze. W latach 1975-1991 mieścił się tam Wojewódzki Ośrodek Postępu Rolniczego. W kolejnych latach majątkiem zarządzała Agencja Własności Rolnej Skarbu Państwa. Od 1998 roku jest to własność prywatna. Pałac wraz z parkiem od 1967 roku znajduje się w rejestrze zabytków. 

Pałac wraz z zespołem parkowym znajduje się we wsi Barzyna w gminie Rychliki w powiecie elbląskim w województwie warmińsko-mazurskim. Wybudowany i wielokrotnie rozbudowywany, w latach 1560-1829 głównie w stylu neogotyckim i barokowym, jako siedziba pruskiego rodu szlacheckiego von Bodeck.

Zabytek architektury wzniesiony w pierwszej połowie XVIII wieku. Rezydencja została wybudowana na terenie wsi Rudłowo, w środkowej części dawnego zespołu, pomiędzy parkiem a kompleksem gospodarczym. Wieś położona jest w powiecie braniewskim, w gminie Braniewo. Więcej przeczytasz w Leksykonie Kultury Warmii i Mazur.

Zabytek architektury wzniesiony pod koniec XVII wieku. Zespół pałacowo-parkowy wraz z kompleksem gospodarczym, położony jest na obrzeżach wsi Sztynort, na półwyspie o tej samej nazwie, otoczonym wodami jeziora. Wieś położona jest w powiecie giżyckim, w gminie Węgorzewo. Od 1420 do 1945 roku znajdowała się tu główna siedziba rodu von Lehndorff. Więcej czytaj >>TUTAJ<<

Rezydencja ziemska została wybudowana w pierwszej ćwierci XX wieku na terenie wsi Mieduniszki Wielkie, w zakolu rzeki Węgorapy, w centrum posiadłości, pomiędzy parkiem, a zabudowaniami gospodarczymi. Wieś położona jest w powiecie gołdapskim, w gminie Banie Mazurskie. Więcej >>TUTAJ<<

Założenie pałacowo-parkowe usytuowane zostało na obrzeżach wsi Słobity. Wieś położona jest w powiecie braniewskim, w gminie Wilczęta, około 15 km na wschód od Pasłęka. Znajdujący się tu majątek ziemski od 1525 do 1945 roku należał do rodu Dohnów. Więcej o tym miejscu pisaliśmy w artykule: Malownicze ruiny schowane w niewielkiej wsi. Widok zapiera dech w piersiach! [FOTO]

Ruiny zamku w Ełku mieszczą się na półwyspie (w przeszłości na wyspie) przy ulicy Zamkowej. W odległych czasach była to pierwsza strażnica Jaćwingów. W latach 1390-1406 Krzyżacy wznieśli tam zamek, którego budowę nadzorował Ulrich von Jungingen. Więcej w naszym artykule: Ruiny średniowiecznego zamku. Tajemnicze miejsce na półwyspie robi wrażenie [ZDJĘCIA]

Niewielki majątek ziemski usytuowany 3 km na południowy wschód od Mikołajek, na półwyspie między jeziorami Mikołajskim a Śniardwy. Zespół dworsko-parkowy wraz z podwórzem gospodarczym, pochodzi z 2 połowy XIX i początków XX w. Z dawnego założenia zachowała się część dworu, zabudowania podwórza gospodarczego oraz pozostałości parku, który w większej części pozbawiony jest już drzew. Dwór wzniesiony w stylu neogotyckim był większy, obecnie zachowała się tylko część od strony podjazdu. Budynek dwukondygnacyjny z trójkondygnacyjną wieżą od szczytu, zwieńczoną gzymsem arkadkowym i wielobocznymi sterczynami. Od strony wjazdu zachował się balkon z ozdobną, żeliwną balustradą. (źródło: IT Mrągowo)

Dawny majątek ziemski położony 11 km na południe od Sorkwit. Dwór usytuowany w części środkowej zespołu w obrębie rozległych zabudowań podwórza gospodarczego, przed dworem znajduje się duży staw. Budynek wznoszony był etapami w końcu XVIII i w XIX w. (źródło: IT Mrągowo)