Muzeum, działające od 1972 roku, gromadzi zabytki związane z historią pożarnictwa na Warmii i Mazurach. W kolekcji znajdują się mundury, odznaczenia, sztandary, instrumenty orkiestr dętych OSP, dokumenty oraz sprzęt przeciwpożarowy – od ręcznych sikawków drewnianych, motopomp, po powozy strażackie wystawione na zewnątrz. Wśród najcenniejszych eksponatów są hełmy strażackie od XVIII wieku, urządzenia wodne z XVI wieku, lampa gazowa z 1903 roku, a także materiały dokumentujące życie Lidzbarka, np. stare gazety, kartki żywnościowe czy księgi bractw rzemieślniczych.

Muzeum powstało przy Ochotniczej Straży Pożarnej w Lidzbarku dzięki inicjatywie Maksymiliana Angera i od lat cieszy się popularnością wśród turystów z Polski i zagranicy. Zbiory prezentowane są w pawilonie muzealnym o powierzchni 100 m², a wiele eksponatów znajduje się na wolnym powietrzu.

To jedno z największych i najstarszych muzeów na wolnym powietrzu w Polsce. Obecnie dysponuje aż 77 hektarami. Na rozległym terenie można zobaczyć 80 obiektów dużej i małej architektury wiejskiej – od chat mieszkalnych i budynków sakralnych, po zabudowania gospodarcze i przemysłowe. Wnętrza wyposażone są w eksponaty pokazujące, jak wyglądało życie codzienne, praca i obrzędy mieszkańców wsi w XIX i XX wieku. Zbiory muzealne obejmują ponad 14 tysięcy przedmiotów kultury materialnej i sztuki ludowej, a budynki przeniesiono z terenów dawnych Prus Wschodnich, Warmii, Mazur czy Małej Litwy. Całość uzupełniają ogródki przyzagrodowe z tradycyjnymi uprawami kwiatów, warzyw i ziół oraz hodowla zwierząt gospodarskich – od koni, krów i kóz, po owce, króliki i drób, które cieszą się ogromnym zainteresowaniem zwiedzających.

To prywatna placówka, założona w 2010 roku przez miejscowego kolekcjonera, Sławomira Trzeciakiewicza. Jak czytamy na stronie obiektu, kolekcja liczy już blisko 200 pojazdów, co sprawia, że muzeum jest jedyną placówką prezentującą tak liczną kolekcję pojazdów militarnych w Polsce północno-wschodniej. Ekspozycja znajduje się w halach namiotowych, więc niesprzyjająca pogoda nie przeszkadza w zwiedzaniu. Pojazdy można obejrzeć z bliska, do niektórych wejść, a dodatkową atrakcją są przejażdżki wybranymi maszynami gąsienicowymi i kołowymi.

Otwarte w 2014 roku w zrewitalizowanym Tartaku Raphaelsohnów, muzeum pokazuje rozwój techniki i cywilizacji w Olsztynie i regionie od końca XVIII wieku po czasy współczesne. W kolekcji znajdują się m.in. oryginalna kabina olsztyńskiej windy z 1913 r., zabytkowe tablice uliczne, wózek tartaczny, taran wodny, dalekopis oraz ponad stuletnie żarówki. Eksponaty uzupełniają makiety tramwajów, spichlerzy czy gazowni, a także interaktywne multimedia, w tym przeglądarka dawnych fotografii miasta w technologii 3D.

Od 2019 roku muzeum korzysta także z sąsiedniego budynku zajezdni trolejbusowej, gdzie prezentowane są wystawy czasowe z dużymi eksponatami, np. motocykle, samochody z okresu PRL czy historia olsztyńskich trolejbusów. Muzeum łączy historię przemysłową miasta z nowoczesnymi, interaktywnymi formami zwiedzania – zwiedzający mogą dotknąć eksponatów, obejrzeć modele i wejść do wnętrz dawnych urządzeń.

To miejsce, w którym czas jakby się zatrzymał. Skansen powstał, by ocalić od zapomnienia unikalne maszyny i urządzenia rolnicze używane niemal przez cały XX wiek, głównie na Warmii i Mazurach. W kolekcji znajdują się traktory, młockarnie, sieczkarnie, kieraty, lokomobila, a także zabytkowy wiatrak typu koźlak z 1899 roku, przeniesiony z Podlasia i złożony na miejscu. Większość eksponatów stoi na wolnym powietrzu, a najcenniejsze chronione są w specjalnych budynkach. Skansen jest prywatny i zwiedzanie możliwe po wcześniejszym umówieniu terminu.