Jakie grzyby rosną w maju 2023? Tych gatunków warto szukać

Pieczarka łąkowa, zwana także pieczarką polną, polową, ogrodową, piekarką. Rośnie od maja do listopada na łąkach, pastwiskach, polach, miedzach, w ogrodach i rowach – miejscach bogatych w związki azotowe. Kapelusz kulisty, potem wypukły i na koniec rozpostarty, białawy. Trzon krótki, gruby i pełny z pierścieniem u góry. Jadalna. Mylona z trującymi, białymi muchomorami, np. z jadowitym. W odróżnieniu od nich nie ma bulwy i pochwy u nasady trzonu oraz białawych blaszek, które u pieczarek są różowe, czerwonobrązowe aż do brązowoczarnych.

Smardz jadalny, znany także pod nazwą smardz zwyczajny lub smorz. Rośnie od kwietnia do maja, po wiosennych deszczach, w prześwietlonych lasach liściastych, parkach, głównie pod jesionami, wiązami, klonami i bukami. Składa się z kulistej lub jajowatej, pustej w środku główki i przysadzistego, rozszerzonego u podstawy trzonu. Na kapeluszu barwy od szarej do brązowożółtej charakterystyczne fałdki i jamki otoczone żeberkami – jak plaster miodu. Objęty częściową ochroną gatunkową poza terenem ogrodów, upraw ogrodniczych, szkółek leśnych i terenami zieleni. Mylony z trującą piestrzenicą kasztanowatą.

Gęśnica wiosenna, zwana także majówką wiosenną lub gąską majową. Rośnie od kwietnia do czerwca pojedynczo, czasem gromadnie (w czarcich kręgach) na łąkach, pastwiskach, obrzeżach lasu, śródleśnych polanach, w parkach i zaroślach. Kapelusz dzwonkowaty z podwiniętym brzegiem, potem rozpłaszczony, kremowy z żółtawym odcieniem, gładki i suchy. Blaszki białawe do kremowych, gęste i cienkie, wąskie, przy trzonie wycięte. Trzon równogruby lub maczugowaty, pełny lub gąbczasty, białawy. Miąższ jędrny, białawy o mącznym smaku i zapachu. Jadalna. Mylona z wieruszką zatokowatą, strzępiakiem ceglastym i białymi muchomorami.

Borowik ceglastopodobny, znany również jako gniewus, pociec lub ceglak. Rośnie od maja do października w lasach iglastych i liściastych, na kwaśnych glebach. Kapelusz półkolisty ciemnobrązowy, potem poduszkowaty z ceglastym lub oliwkowym odcieniem, matowy, zamszowy, podczas wilgotnej pogody lepki. Spód żółtawooliwkowy, potem ceglastoczerwony, po naciśnięciu sinieje. Trzon żółtawy z czerwonymi kosmkami lub ziarenkami, bez siateczki, u podstawy czerwonobrązowy, cylindryczny lub lekko maczugowaty, przy ucisku siniejący. Miąższ żółty, po przekrojeniu siniejący, o łagodnym smaku i zapachu. Jadalny. Mylony z trującym borowikiem grubotrzonowym.

Twardzioszek przydrożny, znany również jako podróżniczka, przydróżka, tańcówka. Rośnie od maja do października na pastwiskach, łąkach, trawiastych poboczach dróg, poza lasami. Bardzo pospolity, rośnie w szeregach lub czarcich kręgach. Kapelusz półkolisty, stożkowaty, potem płaski, z ciemniejszym garbkiem, cielisty, jasnobrązowy, po zmoczeniu ciemniejszy, gładki. Blaszki podobnej barwy, dość grube i szeroko rozstawione. Trzon cylindryczny, włóknisty i łykowaty, u podstawy z białawą grzybnią, gładki. Miąższ białawy, elastyczny o aromatycznym grzybowym zapachu i łagodnym smaku. Jadalny (używa się tylko kapeluszy). Mylony z trującą lejkówką liściową.

Łuszczak zmienny, zwany również łuskwiakiem. Rośnie od maja do listopada w lasach, parkach i zadrzewieniach, na drewnie, pniakach i leżaninie, gromadnie w wiązkach. Preferuje drewno drzew liściastych, rzadziej iglastych. Kapelusz półkolisty, potem płaski z garbkiem, do żółtego do rdzawobrunatnego, gładki z ciemniejszym prążkowanym brzegiem. Blaszki o podobnym zmiennym kolorze. Trzon cylindryczny, pusty, łykowaty, rdzawobrązowy, u nasady ciemniejszy, smukły i cienki. Trzon poniżej zanikającego pierścienia pokryty brunatnymi łuskami. Miąższ w kapeluszu białawy i miękki, a w trzonie twardy, rdzawobrunatny. Jadalny (zdrewniałe trzony należy odciąć). Mylony z trującą hełmówką obrzeżoną.